رنگ ها

از هزاران سال پیش، رنگ ها برای زیباتر جلوه دادن ظاهر اجسام به کار می‌رفته اند. دنیای اطراف ما پر از اشیای زیبایی است که تنوّع رنگ ها در آن ها مانند رنگین کمان است. رنگ ها پدیده ای ذهنی هستند، یعنی؛ ادراک ما از امواج با طول موج های مختلف است به عبارت دیگر تاثر ما از طول موج های مختلف است که رنگ ها را می سازد. رنگ ها گاه اعجاز علمي‌اند و در مواردي از شگفتي‌ها علمي به شمار مي‌آيند. خداوند رنگ ها را برای تسکین و آرامش ناراحتی ها و خستگی ها آفرید. رنگ ها، نورند که از اجسام به چشم ما می رسند. در قرآن از رنگ‌های زرد، سبز، سفید، قرمز و سیاه به صراحت یاد شده و از رنگ‌های دیگر به اجمال. جدای از رنگ‌های طبیعی و حسّی، از رنگ دیگری نیز در قرآن سخن به میان آمده و آن رنگ الهی است. در آیه ۱۳۸ سوره بقره در این باره می‌خوانیم: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ»؛ رنگ خدایی [بپذیرید] و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر؟! و ما تنها او را می‌پرستیم. رنگ های اصلی، شامل؛ زرد، قرمز و …