یمنا پایگاه اطلاع‌رسانی یاران محمد امین
ر ک به:
پانویس:
- وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ؛ و داستان راستين دو پسر آدم را بر ايشان بخوان، آنگاه كه قربانى كردند. از يكيشان پذيرفته آمد و از ديگرى پذيرفته نشد. گفت: تو را مى‌كشم. گفت: خدا قربانى پرهيزگاران را مى‌پذيرد. سوره مائده، آیه ۲۷ قربان: در اصل مصدر است به معنى نزديك شدن مثل عدوان و خسران و نيز اسم به كار مى رود، مثل سلطان، و آن هر كارى است كه به وسيله آن به خدا و غير خدا تقرب جويند. احسن الحدیث، قرشی بنابی، سیدعلی‌اکبر، ناشر: بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر، محل نشر: تهران، سال نشر: ۱۳۷۷
- قربانى كردن، از سنّت‌هاى ابراهيمى است. «وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ؛ و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی، از ذبح شدن رهانیدیم.» صافّات، ۱۰۷
- موسوی شاهرودى، سید مرتضى، جامع الفتاوى (مناسک حج)، ص ۱۹۳ و ۱۹۵، نشر مشعر، قم، چ ۳، ۱۴۲۸ق؛ حسینی خامنه‌ای، سید علی، مناسک الحج، ص ۱۳۱، نشر مشعر، قم، چ ۱، ۱۴۲۶ق
- اگر چه برخی از روایات تصریح به گوسفند و شتر دارند، اما گاو را هم می‌توان قربانی کرد. بنابراین، موارد قربانى عبارت است از: شتر، یا گاو، و یا گوسفند، ولى شتر بهتر است. ر.ک: موسوی شاهرودى، سید مرتضى، جامع الفتاوى (مناسک حج)، ص ۱۹۳ و ۱۹۴، نشر مشعر، قم، چاپ سوم، ۱۴۲۸ق
- ر.ک: فراهیدى، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ۳، ص ۲۱۰ و ۲۶۶، نشر هجرت، قم، چ ۲، ۱۴۰۹ق؛ حمیرى، نشوان بن سعید، شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم، محقق و مصحح: اریانى، مطهر بن على، عبدالله، یوسف محمد، عمرى، حسین بن عبدالله، ج ۶، ص ۳۹۳۰، دار الفکر، دمشق، چ ۱، ۱۴۲۰ق
- ر.ک: فتال نیشابورى، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ۲، ص ۳۵۳، انتشارات رضى، قم، چ ۱، ۱۳۷۵ش
برگ ها: 1 2
